Off yine gece oldu, çekilmiyor yine zaman, akıp gitmiyor akrep ile yelkovan...
Gidenin ardından bakmak en zor olanı giden sen olsan dokunmaz içine oturmaz acısı bu kadar... Ama giden sevdiğin biriyse ve sen kendinle baş başasındır.. o an dünya durur, etrafında nelerin olup bittiği umurumda bile değildir, zaten hayat o an bitmiştir... Tüm güzellikler yok olur gözünde hep olumsuzluklar sarar etrafını, görmek istesen de izin vermez, kalbindeki sancı…
Yoruldum artık beklemekten her bekleyiş arkası yeni bir umutsuzluk getiriyor yanında... Bir hapishanedeyim sanki çıkmak istesem bırakmıyorlar beni, sonsuzluğa mahkum etmişler gibi.
Burada ne gecem var ne gündüzüm, güneşin doğuşunu bile özler oldum, pencereme doğmayalı çok uzun yıllar oldu…
Hatıralara bakarak geçiriyorum tüm yıllarımı, omzumda bir izin elimde bir fotoğrafın ile..göz yaşlarım üzerine damlarken eskittim elimde tuttuğum tüm fotoğraflarını…
Bir yanlış beraberinde bir çok doğruyu götürür, bizim doğrularımız kaldırmadı bir yanlışı…
Kapı çaldıi sen belirdin karşımdai bir özlemle sarıldım sımsıkıi bırakmamacasına gitme desem kalabilir miydin yıllar boyunca yanımda…sonra bir anda ellerimden kayıp gittini tutamadım gidişinii durduramadım kayboluşunu.
Taşıyamıyorum verilen yüküi çok ağır kaldıramıyorum. Allah insana taşıyamayacağı yük vermezmiş ya.. ben neden taşıyamadım ki bu yükü…
Herkes elini uzatsa ne yazar. sen uzatmadıktan sonra... Her seçim bir kaybediştir, kaybetmek en acısı bu hayatta… Yaşam, insanlara bazen ne zor seçimler dayatıyor, sonunda kaybetmek pahasına olsa da…
Sonu yok haykırışlarım. En kolayını seçmek gerek demek ki gitmek gerek bazen, gözyaşının izin verdiği kadar uzağa…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder